Dem baş birêz Ferhûn u hemu xwedevanên hêja,

di serîde dixwazim spasîyên xwe ji bo daxwîyanîyên Te, ku Te 

di derbarê şîrove u peşnîyara min ya 04.03.07`ande dayî bêjim.

Herwaha jibo ku Te Rahmetîyê Naîfê Sêdûn wek nûmune dayî, ezjî

dibêjim bila rahma Xwedê li Wîbê u serê Malbat u Xizmê Wî saxbê.

Herçiqas min Rahmetî ji nêzve nedîbê u nasnekiribêjî, dizanim ku

Ew di nav Gûndîyên mede u di nav Ezîdîyên ku Ew naskirinde

Mirovekî heskirî u Rêzgirtîbu.

Hêvîdarim ku Aştîxwazî, Xêrxwazî, Dilgermî u Dilsozîya Naîf tucaran neyê jibîrkirin u Ew di dilêmede herdem bijî. Lê heyf u mixabin ku me gelek Rêzdarên wek Naîf di dema jîyana Wande himbêz nekirin u piştî ku çun ser dilovanîya xwejî zuh jibîrkirin. Ma gelo kî jime dikarê keda Simoyê Mirêd Inkar bikê? Çend cangorîyên me çend caran bi destê wî hatin şûştin u bi cîh kirin? Çend Xanîyên me bi destê Wî hatin avakirin? Çend çalên me bi destê Wî hatin kolan? Kî jime dikarê bêjê ev Jîyana min ne keda destê Rahmetîya Hesna Erebo anjî Xifşêya Yengêne? Kî jime dikarê şîret u zanebuna Hemoyê Semawî iro ji nifşê pey xwere bêjê? Kî jime dikarê destê Alîkarîyê yên wek Usifê Ezîz dirêjî Gûndîyên xwe bikê? Kî jime dikarê wek Mihê Iskên bi hemu Hawar u Gazîyên Nas u Dostê xweve herê? Ev hemu u hîn bi dehan yên wek Wan ji bêxwedîtî hatin jibîrkirin. Lê hînjî ne gelekî derenga. Hun hemu jimin çetir dizanin ku Mirov ji kudera zerarê vegerê li ser kare.

Belê birêz Ferhûn, berîya ku ez Nameya xwe bi dawî bikim, dixwazim di derbarê gotinên Te ku Tu dibejê ez bitenême u tukes alîkarîyê nadê min, dikarim Tenê bi dilekî xemgîn vê bejim: Gelo çima em xwe hewqas durî Ol u Bawerîya xwe dikin? Çima em bihevçun u dilmahîyên berê jibîr nakin? Çima em ji ser kerkedanê cahîltî u nezanîya Bav u Kalên xwe nayên xwar? Ma gelo ev xêrnexwazî u zikreşî jibo çîye u wê heya kengî bidomê?  Gelo ew Rêzdarên Gûndîyên me ku xwe di civakade dikin Qazîyê Ol, Bawerî, Kultur u çanda me dikudene?

Nizanim ew Akademîsîyen, Dîroknas, Olperest u Ilmdarê me çima xwe diveşêrin?!

Silav u Rêz!

B. Kurt